آن دُردانه ی الهى؛  حيات زندگان؛ نور ديده ی افريدگان؛ و محبّت بى نام و نشان در دل آنان است. او؛ سپيدى هنگام رفتن شب؛ درخشش آفتاب؛ خورشيد فروزان؛ ماه تابان؛ ابر بارانده؛ باران پر قطره؛ زمين گسترده؛ آسمان سايه افكنده؛ آب گوارا بر كامِ تشنگان؛ عصرِ هر روز؛ زيبايى گلستان و گلزار و چمنزار مى باشد. او؛  همان قرآن، قبله، كعبه، نماز، روزه، و بقيّه، و بقيّه …

ادامه مطلب