یادمان باشد... (2)

مهم‏ترین عمل در لیالی قدر ، احیاء آن شب است ؛ زنده داشتن آن شب به بیدار دل بودن در آن .

اتّفاقی سرنوشت ساز برای هرکسی  در حال وقوع است . کافی است  در آن اتّفاق حضوری مودبانه داشت.

 در آن اتّفاق، ملکوت در مُلک جلوه فرموده؛ معنا در ماده حاضر شده، آسمان به زمین دوخته شده،  آسمانی‏ ها در زمین حضور پیدا کرده‏ اند.

 کافی است که ما خودمان ، قلبمان را حاضر ، و حواسمان را جمع کنیم  تا در واقعه حضور داشته باشیم ؛ اتاق پر از بوی خوش است، کافی است ما متوجه این معنا بوده باشیم؛ . بودن در اتاق با بوی خوش، کار خودش را می کند. و همه ‏ی تن و تن پوش آدم بوی خوش می گیرد.

در «إنّا أنْزَلناهُ فی لَیلَه الْقَدْرِ » ؛ آن وجود مبارکی که خدای متعال انرا فقط برای خودش خواسته ، و فقط برای خودش خلق فرموده  ، آنرا پایین آورده و در دسترس همه گذاشته است :حقیقت قرآن ؛ کلمه تامه الهیه : « ه ؛ هو » ؛  حال کافی است در این واقعه ما بیدار و مودب باشیم ؛  

امشب با نزول  آن حقیقت که اسم و نشانه اعظم اعظم اعظم ، و آیه و نشانه اکبر اکبر اکبر حق تعالی است؛ حقیقت کلام الله  ؛ مقام نورانی بلاتعین ولی الله ، عالمیان پر از آن هستند ؛ پس : جمله باید با همه هوش و چشم و گوش، تواضع و  تمنا بود ؛ فرازین فراز ضیافت الهیه این  است ! هشداریم!