خدای متعال می فرماید: «کلمة الله هی العلیا»؛(التوبه : 40)، پس:
اولا: حقیقت الاهیه، معنایی مؤنث است.
ثانیا: آن معنا همان است که مذکر آن «علی» است.
ثالثا: یک معنای «کلمة الله» خود لفظ جلاله و کلمه «الله» است.
رابعا: لفظ ظرف و مکان معناست.
خامسا: حقیقت الهیه، همان خلق اول است
که از آن در حدیث شریف مولد النبی صلی الله علیه وآله در کافی؛ در باب مولد النبی، با لفظ «کان» یاد شده؛ یعنی: «هستی».
سادسا: آن «کان» همان است که امیر علیه السلام در وصف امام و ائمه؛ یعنی: خود و جانشینان مطهر و معصوم خود علیه و علیهم السلام فرموده:
"امرهم بین الکاف و النون؛ لا بل هم الکاف و النون، الی الله یدعون و عنه یقولون و بامره یعملون"
(آنچه در كاف و نون است،نه فقط در باره آنان است ؛ بلکه ایشان خود کاف و نون(کن) هستند؛ به سوى الله مى خوانند و از جانب او مى گویند و به امرش عمل می کنند ؛ مشارق انوار الیقین: 177- 180 و بحار از مشارق25: 169- 174)
سابعا: آن حقیقت الهیه بلاتعین در تحقق خود در مکان و ظرف متناسب با تقدس خود، در تحقق خارجی؛ روح القدس، و در بیان متناسب با جلالت و عظمت خود در کلام الله، «الله» است؛ و این سخن تعلیل نظر بعضی از بزرگان است که لفظ جلاله را مؤنث می دانستند..
و چنین است که:
آن حوراء، روح و قلب مطهر حضرت خاتم حسن الهی؛ لذا: ملک موکل مقام نورانی کلام الهی است؛
که منزل و مسکن نزول آن می باشد؛ اصل کل صفات الله است که حقیقت مؤنث منفعل در ولایت الهیه است.
و چنین است که او همان صبغة الله؛ (بقره:138)؛ بوده و حجة الله علی الحجج می باشد؛ (اطیب البیان 14 : 225 ؛ از عوالم العلوم ، از امام عسکری علیه السلام) ؛ لذا:
شیعه او هم ویژه است؛ شیعه او اولا شخص صاحب الزمان علیه السلام است؛ که فرمود: «و فی ابنت رسول الله لی أسوة حسنة»؛ (احتجاج2: ۴۶7)؛ که شیعه او هم ویژه است.
