یادمان باشد24

 

یادمان باشد...

فرموده‏ اند:

در هر سالی یک شب لیله القدر است.

آن یک شب در بین ماه‏ های مختلف، به احتمال زیادتر در ماه رمضان است و در ماه رمضان نیز به احتمال بیش‏تر در دهه‏ ی سوم است و در دهه‏ ی سوم هم به احتمال زیادتر ممکن است شب نوزدهم یا بیست و یکم و یا بیست و سوم باشد. در بعضی از روایات نیز آمده است که هر سه شب هست. 

در هر کدام از این شب ‏ها اعمال خاصّی تقدیر پیدا می‏کند. بین این سه شب هم با توجّه به قرائن و شواهد شب بیست و سوم از آن دو شب دیگر اولی ‏تر است. کسانی که می‏ خواهند جهدی داشته باشند و آن شب را حتماً درک کنند، دهه ‏ی آخر را اهتمام کنند. 

شب قدر شبی است که عبادتش از عبادت هزار ماه بهتر است. مردم عادی خیال می‏کنند که این یعنی آن‏ که اجر عبادت در این شب بیش‏ تر از 80 - 90 سال عبادت است. این درست است؛ ولی قضیه تنها این نیست. حاصل عبادت همان‏طور که در نیت می‏ گوییم: قربة إلَی الله، نزدیک شدن به خدای متعال است. لازمه ‏ی نزدیک ‏شدن به هر چیزی، بیش‏ تر دیدن و بیش‏ تر شناختن و بیشتر بهره‏ بردن از آن است. پس معنی آن مطلب این می‏ شود که در این یک شب، بهره‏ مندی انسان از معارف الاهیه بیش از بهره‏ مندی او از هزار ماه عبادت است. 

آن معرفتی که در این شب برای انسان حاصل می‏ شود و از معرفت حاصل از هزار ماه عبادت بالاتر است، معرفت خانم حضرت  زهرا سلام ‏الله ‏علیها است؛ زیرا آن  حضرت اُمّ است. اُم، اصل است و باقی معرفت‏ ها به ایشان بر می‏ گردد. لذاست که در روایات، در ذیل آیات مربوط به لیله القدر، فرموده ‏اند:

«اللَّیلَه فاطمَه» (تفسیر فرات کوفی: 581) : منظور از لیله القدر، خانم حضرت فاطمه هستند.

سپس فرموده ‏اند:

کسی که معرفت ایشان را درک کند، لیله القدر را درک کرده است.