یادمان باشد...
عمل وقتی ارزشمند است که آگاهانه انجام شود، چه عمل بد و چه عمل خوب، چه ارزش منفی و چه ارزش مثبت، اگر کسی در غفلت و یا خواب انجام دهد ارزشی ندارد. نه به کسی که در خواب خوبی کرده جایزه می دهند نه آن که خلاف کرده تنبیه اش می کنند. لذا آن که غافلانه و در غفلت کار را انجام می دهد مانند آن است که در خواب انجام می دهد.
وقتی روزه هستید اگر می‌خواهید روزه دار باشید حواس تان به این باشد که روزه دارید، بیکار هم که نشسته‌اید حواستان باشد که روزه دارید. با حالتی که نسبت به روزه دار بودن خودتان آگاهی دارید نفس بکشید.
آگاهانه در حالی که روزه دارید آن حقیقت حاضر در ماه رمضان را با نَفَستان ببلعید ؛ این آن کار کارستانی است که حتی اگر در ماه رمضان هیچ کاری هم نکنید این عمل آدم را از فرش به عرش می برد؛ حضور آگاهانه در ماه رمضان.
شما دیدید اگر برای انسان بهترین غذا را بیاورند ولی به قول معروف اعصابش خرد باشد، حواسش پرت باشد ، اوقاتش تلخ باشد، وقتی غذا را تمام کرد می گوید نفهمیدم چه خوردم و حقیقتا همین جور است. چون نفهمیده چه خورده ، نه از آن لذت برده و نه آن غذا به او منفعت می رساند، بلکه کار دست اش می دهد. اذیت اش هم می کند معده اش را هم ناراحت می کند. همه اش برای این است که ناآگاهانه با آن بهترین غذا برخورد کرده است.
آگاهانه در ماه رمضان حضور پیدا کنید. این که، ماه رمضان است، این که روزه دارید، این که الحمدلله نفستان می آید، این چند تا را با هم توام کنید بعد وجود شما را نورانیت، امنیت، طهارت، آرامش، سکینه آن چنان پر می کند که سیر نمی شوید. آن وقت با همه وجود آدم می فهمد که در ماه رمضان درهای بهشت باز است یعنی چه...
