معرفت خدای متعال یعنی یافتن خدای متعال و داشتن او.
می شود به جایی برسد که شما قبل از اینکه این ماه تمام بشود همه ی وجودتان را مطهر و نورانی از حق، از حقیقت بیابید؛ بیابید که شما هم مشحون از حضور خدای متعال و ولیّ او شده اید.
معرفت خدای متعال کار ذهن نیست، در توان ما نیست. آنچه در توان انسان است و در ذهنش پردازش و تعریف می شود در واقع ساخته ی خود انسان است و آن خدای متعال و خالق نیست.
تنها راهی که برای معرفت خدای متعال وجود دارد این است که خدای متعال خودش را به ما معرفی کند و در آن حالت ما او را محیط بر خودمان بیابیم. نه با ذهنمان، با همه ی وجودمان در پرتو روشنایی عقل، این فهم برای ما حاصل می شود که حقیقت بی نشانی ما را احاطه کرده، ما را دارد زیر و رو می کند، ما را دارد تکان می دهد، ما را از خودش پر کرده است.
ادامه دارد...
