از وجود مبارک حضرت امام رضا سلام الله علیه نقل شده که فرمودند:
من زارنى على بعد دارى وشطون مزارى، أتيته يوم القيامة فى ثلاث مواطن حتى اخلصه من أهوالها: اذا تطاريرت الكتب يمينا وشمالا، وعند الصراط، وعند الميزان.
هرکس مرا با وجود دور از دسترس بودن خانه و دور از دیده بودن زیارتگاهم، زیارتم کند (به زیارتم بیاید) در قیامت در سه جا به سراغ او می آیم تا از سختی ها و نگرانی های آن رهائیش بخشم: هنگامی که نامه های اعمال از چپ و راست بر فراز می شوند (یعنی: همگان می بینند)؛ و نزد صراط (یعنی: هنگامی که باید از صراط عبور کرد که آن پل جهنم است) ؛ و نزد میزان (یعنی: هنگامی که او و اعمال او سنجیده می شود).
کامل الزيارات: ۳۰۴ ، فقيه ۵۸۴:۲ ، تهذيب ۸۵:۶ ، أمالي صدوق : ۱۲۱ ، خصال ۱۶۷:۱ ، عيون أخبار الرضا علیه السلام ۲۵۵:۲ ، مزار مفيد : ۱۹۵ ، مقنعة ۴۷۹ ، روضة الواعظين ۲۳۵:۱
گذشته از واقعیت داشتن ظاهر روایت و صحت تردید ناپذیر آن، آیا باطن و معنای آن به معنای شفاعت نزد وجود مبارک امیر المومنین صلوات علیه نیست که به اذن الله و رسولش، حاکم یوم الدین بوده (بنگرید به: احقاق الحق ۳/۴ ، رقم ۳۸۹ ) و حقیقت کتاب و صراط و میزان می باشند؟!
