از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند:
إذا أصبت بمصيبة في نفسك أو مالك أو ولدك فاذكر مصابك برسول الله صلی الله علیه و آله ؛ فإن الخلايق لم يصابوا بمثله قط. (الكافي ۱۶۸:۸ )
هنگامی که در جان و یا مال و یا فرزند خود به مصیبتی دچار شدی، مصیبت خود را (در فقدان) رسول الله صلی الله علیه و آله بیاد آور؛ چرا که: خلایق به مصیبتی سخت از آن دچار نگردیده اند.
یکی از آثار مصیبت فقدان آن حضرت مصایب سهمگینی است که بعد از ایشان بر اهل بیت علیهم السلام وارد شده که هر کدام فاجعه ای هستند که نکبت و ظلمت آن همه عوالم خلقت را در بر گرفته است.
موید این مطلب روایتی است که هشام بن محمد از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرده که گفت:
لما وصل إليه وفاة مالك الأشتر في جملة كلام له: أنا قد وطنا أنفسنا أن نصبر على كل مصيبة بعد مصابنا برسول الله (ص), فإنها أعظم المصيبة. (الغارات ۱۶۹:۱؛ الأمالي للمفيد:۸۴)
هنگامی که خبر مرگ مالک اشتر به ایشان رسید، از جمله سخنی که فرمود این بود:
ما بعد از آنکه مصیبت (رحلت) رسول الله صلی الله علیه آله -که بزرگترین مصیبت بود- بر ما وارد شد، خود را برای صبر بر هر مصیبتی آماده کردیم.
