اگر بنا بوده باشد که من سرسفره ی قرآن و نماز بنشینم، مگر فهم من، عقل من، تمنا و تقاضا و تلاش من چقدر است که بتوانم از این حقیقتِ بی نهایت بهره ای ببرم که حتی برای خودم قانع کننده باشد؟ اما اگر بیایم این کار را به مدد وجود مبارک ولی الله انجام بدهم، به مدد امیرالمؤمنین، به مدد امام زمان صلوات الله علیهما، آن وقت چه؟
- برای این مقصود ؛ یعنی : برای مدد گرفتن و توسل ( وسیله قرار دادن آنان که دستور الهی است)چنین عمل فرمایید:
آنان را همچنانکه خدای متعال دستور داده «أسوه »خودتان قرار دهید: برابر نهاده خودتان:
مسواک زده و دهانتان را شسته ، وضو ساخته، لباس پاکیزه پوشیده ، با ادب و احترام و محبت ،لب های خودتان را لب های وجود مبارک امام علیه السلام قرار دهید، هر امامی که راه دست دلتان است؛:
- توجه کنید به اینکه لب های ایشان بر لب های شما منطبق هستند، در هم هستند؛ لب های ایشان را لب های خودتان قرار دهید؛ حالا شروع کنید به خواندن نماز و یا قرآن و به معانی و الفاظ هم توجه نکنید که حواستان پرت شود، فقط توجهتان را به این لب های مبارک از دست ندهید و با این توجه شروع کنید به خواندن نماز ویا قرآن
