می فرماید: این قرآن"رحمت" است؛ لذا کسی که قرآن را یافت، همه ی وجودش را محبت پر می کند، نه محبت از نوع محبت های انسانی و روابط انسانی.
می فرماید: این قرآن"بیان" است، تبیان است، مبین است؛ لذا حقیقت برای واجد معرفت قرآن وضوح پیدا می کند.
اسامی و صفات قرآن، نشان دهنده ی عملکرد قرآن است؛ پس اگر قرآن در کسی بود، آن عملیات در او اتفاق می افتد.
لذا کافی است با حواس جمع روزه بگیرید؛ حواستان باشد که روزه اید، بعد با این حواس جمع، با توجه و تذکر نفس بکشید و آن حقیقتی را که حال و هوای ماه رمضان است ببلعید و به این ترتیب در ضیافةالله شرکت کنید.
