حقیقت روزه گرفتن که در فرمایش امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ذکر شده، "ورع" است. ورع بالاتر از تقواست. تقوا یعنی حفظ کردن؛ امّا ورع یعنی پرهیز کردن؛ یعنی آنچه حرام است انجام ندهید.
معنی عمیق و وسیع "ورع" این است: هیچ کاری نکنید مگر آن کاری که از شما خواسته اند؛ یعنی: مطیع، سلم، تسلیم، ساکت بایستید و هر چه مولا فرمود و فهماند آن را انجام دهید؛ حقیقت روزه این است.
لذا همین حال هم در رمضان به آدم دست می دهد؛ یعنی به وضوح یک حالت رخوتی به آدم دست می دهد که میل به تکاپو و تلاش به کلی از آدم گرفته می شود.
اگر بتوانید خودتان را با این حال تطبیق دهید، به وضوح می یابید که در فضای حاکم بر این ماه یک حال و مزه و یک حقیقت بی اسم و وصف و رسمی وجود دارد که در ماه های دیگر نیست؛ این حال خاص در ماه رمضان به دلیل حضور همان"حقیقت" در این ماه است.
ادامه دارد...
