در کوران ظلمت و نکبتی که بعد از رحلت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم امت به آن دچار شدند، آن ظلمت و نکبت بر عقل ها، دیده ها، فهم ها و همین طور دین خدای متعال پرده انداخت، و امّت ایشان آنهایی را گم کردند که بدون آنها هدایت نمی شدند؛ مگر آنهایی که به دامن امیرالمؤمنین صلوات الله علیه چسبیدند.
اگر هر کسی در زمان خودش چسبید به دامن ولی وقت و امام زمانش، به هر کدام از ائمه علیهم السلام چسبید، بله! به جایی می رسد؛ البته نه اینکه یک دفعه بگوید، دو دفعه، سه دفعه و اگر نشد ولش کند نه، مداومت داشت، مثل مداومت به نماز، مثل مداومت به غذا خوردن؛ یعنی خودش را ملزم کرد به اینکه تا نیافته ول نکند، تا نگرفته رها نکند، تا به خواسته اش نرسیده دست برندارد.
ادامه دارد...
