دل و تن را آرام داشتن:
ما خودمان، خودمان را مشوش می کنیم. اهل دنیا از صبح تا شب دست و پا می زنند و با التهاب زندگی می کنند؛ ولی مؤمن اهل التهاب نیست؛ چون عجول نیست. متأسفانه در عرف غلط انسانی ما گمان می کنیم آدم خوب کسی است که در التهاب و تلاش و تکاپو است! اینها برای چیست؟ اگر دنبال خدا می گردد، خدا جا ندارد:
"هو معکم أین ما کنتم"(حدید: ۴)
گشتن نمی خواهد، اگر کسی آرام بگیرد پیدایش می کند. و اگر کسی دنبال دنیا می گردد، دنیا که چیز خوبی نیست که برایش التهاب داشته باشد.
ادامه دارد...
