یکی از راه های تلاوت و قرائت قرآن که آدم بخواند و این الفاظ - با معنا - در جان آدم بنشیند و باطن آدم را پر کند این است که آدم با تقوای خدای متعال بخواند، کانّه این خدای متعال است که دارد بر زبان او کلام خودش را جاری می کند.
به گمان من کلیدی ترین اسم از اسمائی که برای قرآن هست که با آن شاه کلید، می شود درِ این گنج عظیم الهی گشوده بشود که انتهایی برای آن نیست، آن اسم، " کلام الله" بودن قرآن است؛ قرآن "کلام الله" است.
لذا اگر این کلام الهی، به عنوان کلام الله بر زبان انسان جاری بشود؛ یعنی خدای متعال عنایت کنند و تفهیم کنند به انسان که این کلام، همین الان هم کلام الله است و همین الان هم توسط خدای متعال دارد قرائت می شود، اگر اینگونه قرآن خوانده بشود، چه کسی که این طور می خواند و چه کس دیگری که بشنود حتی، باطنش را زیر و رو می کند.
ادامه دارد...
