لیلة القدر به یک معنا ارزشمندترین شب است؛ حدیث نبوی پیش از این فقره، بیانی از همین معناست؛ ارزشمندترین ارزشهای الهی برای بنده در آن شب برای او قابل دسترسی است.
حال عرض می کنم:
اگر «لیلة القدر» را در شبهای نیمه شعبان، و نوزدهم، و بیست و یکم، و بیست و سوم ماه مبارک رمضان بدانی- که البته به یک معنا هم هست - به این طلائی ترین فرصت، فقط در هر سال، یک بار مجال دست یافتن است؛
ولی اگر آنرا حقیقت مقدسه فاطمیه بدانی، که فرمودند «اللیلة فاطمه »؛ (تفسیر فرات:۵۸۱ ) به راستی می توانی بگوئی که نه هر شب، که هر وقت که بخواهی؛ ان فرصت طلائی قدر ، قابل دسترسی است، اگر قدر بدانی.
فهمیدید!؟
درس اول « یک نکته از هزاران» یادتان هست؟!
نکته بایسته تذکر اینکه:
وجه جمع بین این دو قول در باره آن « لیله » مبارکه اینکه :
در ان شبهای خاص ، امکان دسترسی به آن حقیقت نورانی الهی، و یافتن ( وجدان ) آن ، آسانتر و بیشتر از سایر اوقات است، نه آنکه منحصر در آنها باشد ؛ پس : قدر بدانیم .
و اما درمیان آن مجال همیشه : از دم دست ترین و شفافترین ان اوقات ، نماز مغرب است ، و تسبیحات ایشان ، و نیز در سوره یس « و الشمس تجری لمستقر لها...»، و موثرتر از همه : تنفس با محبت ایشان ؛
واضح تر از این؟!
