حدیثی از امام کاظم علیه السلام

امام کاظم علیه السلام فرمودند:

لَوْ مَيَّزْتُ شِيعَتِي لَمْ أَجِدْهُمْ إِلاَّ وَاصِفَةً وَ لَوِ اِمْتَحَنْتُهُمْ لَمَا وَجَدْتُهُمْ إِلاَّ مُرْتَدِّينَ وَ لَوْ تَمَحَّصْتُهُمْ لَمَا خَلَصَ مِنَ اَلْأَلْفِ وَاحِدٌ وَ لَوْ غَرْبَلْتُهُمْ غَرْبَلَةً لَمْ يَبْقَ مِنْهُمْ إِلاَّ مَا كَانَ لِي إِنَّهُمْ طَالَ مَا اِتَّكَوْا عَلَى اَلْأَرَائِكِ فَقَالُوا نَحْنُ شِيعَةُ عَلِيٍّ إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍّ مَنْ صَدَّقَ قَوْلَهُ فِعْلُهُ .

در میان شیعیان، به جز اهل حرف، کسی را پیدا نمی‌کنم.

اگر آنها را آزمایش کنم، همگی مرتد می‌شوند.

و اگر خالص آنها را از ناخالص جدا کنم، از هر هزار نفر، یک نفر خالص پیدا نمی‌شود.

آنها مدتهاست که لمیده‌اند و ادعا می‌کنند:
«ما شیعه علی هستیم»
در صورتی که شیعه علی، فقط کسی است که رفتارش، گفتارش را تأیید کند.
(روضه کافی۲۲۸:۸)

وای برما ...وای برما
زندگی بی توجه به حضور امام علیه السلام ، و پروای از او ،و مراعات و مودت او ؛ پس آنگاه نکبت غیب او ، و هزاران درد بی درمان که بعضی از آنها زندگی با حسرت و نگرانی و سرگردانی است .