کوتاه در باره شخصیت فقیه بزرگ شیعه
شهید اول رضوان الله تعالی علیه
( 734 - 786 ق )
شیخ اجل افقه ؛ محمد ، ملقب به شمس الدین ، مکنّی به ابو عبدالله یا ابن مکّی ابن محمد...عاملی جزینی ، معروف به شهید و شیخ شهید ، از بزرگان علمای امامیه و از فقها و مجتهدین آن می باشد .
او نخستین کسی است از علمای امامیه که به لقب شهید ملقب شده و کتب فقهیه را از نقل اقوال عامّه سترده است .
شهید مراتب علمی را از شاگردن علامه حلّی اخذ کرده است .
( ریحانه الادب ۳ : ۲۷۶ )
مشهور ترین کتاب شهید اول ، اللمعه الدمشقیه است که یکی از بهترین منابع فقه شیعه ومشتمل برتمام ابواب فقه از طهارت تادیات می باشد.
شرح شهید ثانی با نام الروضه البهیه از بهترین و مشهورترین شرح های این کتاب است .
نقل شده است که سلطان علی بن موید ؛ آخرین زمامدار سربداران با فرستادن نامه و هدایایی از شهید اول دعوت می کند که از دمشق به خراسان آمده و منصب مرجعیت و زعامت راعهده دار شده و راهنمای شیعیان آن سرزمین باشد.
این دعوت موجب شد که شهید اول کتاب اللمعه الدمشقیه را در مدت هفت روز، برایشان بنویسد.
نقل شده که ایشان این کتاب را در زندان نوشته است .
سبب حبس و شهادت شهید اول ، سعایت و تهمت بدخواهان و دشمنان شیعه بوده ، که سبب شد او را مظلومانه با شمشیر کشته و سپس به دار آویختند و جسد پاکش را سوزاندند.
رحمه الله تعالی و حشره مع اولیائه الکرام علیهم السلام .
