یک بار دیگر خلاصه همه قواعد و احکام تربیت الهی و سلوک رحمانی:
از هارون بن خارجه نقل شده که او گفت:
ذكرت لأبي عبد الله علیه السلام رجلا من أصحابنا، فأحسنت عليه الثناء؛ فقال لي: كيف صلاته؟؛ (الكافي 3 : 487).
برای امام صادق علیه السلام از کسی از دوستانمان به خوبی و نیکی یاد کردم؛ پس به من فرمودند:
نماز او چگونه است؟
این حدیث، روایتی را تداعی می کند که خود ایشان فرمودند: «الصلاة میزان»؛ (کافی۶: 15 ): نماز وسیله سنجش است.
و همچنین است که در موقف سنجش اعمال در قیامت:
«اول ما یحاسب العبد الصلاة؛ فان قبلت قبل ماسواها، وان ردت رد ماسواها»؛ ( اول چیزی که بنده از آن محاسبه میشود ، نماز است اگر نماز قبول شود هر آن چه غیر از آن است قبول میشود ، و اگر رد شود هر آن چه غیر از آن است رد خواهد شد ؛ فلاح السائل: 127 از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ).
و قبولی نماز و هر عبادت دیگری در گرو انجام آن به ولایت الهیه اهل بیت علیهم السلام است:
سعی در دوام توجه به حضور صاحبان ولایت الهیه و دیده شدن ما از سوی ایشان، و انجام اعمال و عبادات در حالی که صورت آن مطابق احکام صادره از ناحیه مقدسه آنان علیهم السلام، و باطن آن مشحون از حضور مبارک خود آنان علیهم السلام می باشد؛ که فرمودند:
«نحن الصلاة......»؛ (ما حقیفت نمازیم...؛ تاویل الایات: 21)، «نحن اصل کل خیر...»؛ ( ما ( اهل بیت علیهم السلام ) ریشه و اساس هر خیر هستیم ؛کافی15: 553 از امام صادق علیه السلام ).
