به مناسبت پایان ماه ذیقعده

روز شهادت حضرت جواد الائمه علیه و علیهم السلام

«خوش است یاد اگر یاد یار من باشد»
(به اقتفای حافظ که گفت «خوش است خلوت اگر یار، یار من باشد»)

 در سوره شریفه فرقان، آیه70: از کسانی یاد می شود که خدای متعال سئیات آنان را تبدیل به حسنات می فرماید:
«من تاب و آمن و عمل صالحاً فأولئک یبدل الله سئیاتهم حسنات و کان الله غفوراً رحیم»

این واقعه از نوع روال معمول غفران گناه به دلیل توبه و پشیمانی از انجام آن و استغفار و انجام اعمال صالحه به جای آن اعمال سئیه نیست، که از آن در آیه بعدی خبردار فرموده اند: 
«و من تاب و عمل صالحاً فانه یتوب الی الله متابا»

گمان بیشترین و غالب این است که خدای به لطف و فضل خود بجای سئیات آنان حسنات را جایگزین می فرماید؛ درحالی که آیه شریفه در این معنا، ظهور دارد که به عنایت و ولایت الهیه، خودِ عمل، از سئیه تبدیل به حسنه می شود؛ همانطور که صفات و خصوصیات اشیاء و اجسام در اثبات حجیت و حقانیت انبیاء و اولیاء علیهم السلام شدند: آتش، به برد و سلام؛ آب، به تخته سنگ، و...تمام آیات و بینات دیگر آنان علیهم السلام.

آنچه در این فرآیند بیش از روال عادی توبه وجود دارد، قید «آمن» در آیه ۷۰ است که مربوط به تبدیل سیئات به حسنات است؛ عمل تغییر نمی کند؛ بلکه همان، از بدی به خوبی تغییر می کند. آن ایمان از چه نوعی است که چنین می کند؟! 
که بی شک اعلا و عال‌العال از آیات و بینات انبیا عظام صلوات الله علیهم اجمعین است: ایمان به ولایت الهیه وجود مبارک حضرت محمد بن علی؛ امام محمد تقی؛ امام جواد؛ جواد الائمه علیه و علیهم السلام:
از رسول الله صلی الله علیه وآله نقل شده که ایشان فرمودند: 
«من أحب أن يلقي الله وقد رفعت درجاته وبدلت سيئاته حسنات فليوال محمد الجواد علیه السلام» (الفضائل ابن شاذان: 1۶۶؛ الروضة: 1۵۵)
«هر کسی دوست دارد که خدای را دیدار کند در حالی که بلند مرتبه گردیده و سیئاتش تبدیل به حسنات شده، باید به ولایت محمد جواد علیه السلام درآید (یعنی: به گردانیدن او بگردد)».

یک معنای این فرمایش می تواند این باشد که در ولایت بقیه ولات امر الهی، مبادرت به سیئه، سیئه محسوب شده؛ و چه بسا از بابت «حسنات الابرار سیئات المقربین» (کشف الغمه2: 2۵۴)، زشتی آن بیشتر می شود؛ 
ویا از بابت «حب علی حسنه لاتضر معها سیئه»(فضائل شاذان: ۹۶)، آن گناه، سبب سقوط او در عالم ایمان نمی شود. اما در ولایت وجود مبارک امام جواد علیه السلام، بجای همه آنها «یبدل الله سیئاتهم حسنات».

تعبیری که در یکی از زیارتنامه های ایشان، در وصف ساحت مقدسه ایشان آمده، بی نظیر است: 
«السلام علی الباب الاقصد، و الطریق الارشد...»
«سلام بر تو ای نزدیکترین در، و رساترین راه ...»

یا لیتنی کنت معکم فأفوز فؤزا عظیما، و رحمت الله و برکاته.