از رمز و راز رشد،تربيت و تعالى
بزرگانى كه اهل فقه و معرفت و معنا هستند تأكيد دارند كه راه را بى استاد نمى شود رفت، و اين معنا را هم نقل تأييد مى كند و هم عقل و هم تجربه؛رفتن راه ناشناخته و نامعلوم "كه خطر هاست در آن" براى انسان، نيازمند راهنما و بلدچى است.
اما نكته اى كه علاوه بر آن چه فرموده اند مى خواهم عرض كنم اين است، كه اين استاد كسى بايد باشد كه در قيامت صاحب مقام شفاعت باشد تا بتواند مشكلات راه را با توجّه خود براى شاگرد و مقلّد خود حلّ كرده و نيز خطاهاى احتمالى او را در قيامت به عهده گرفته و او را خلاص كند.
شناختن چنين استاد و يافتن آن مقدور كسى به جز وجود مبارك صاحب ولايت الهيّه نيست، كه بر عالم ملكوت سلطنت دارد، لذا آگاه بر بواطن امور و اشخاص است، برخلاف ديگران كه آن چه مي دانند و مى فهمند براساس ديده ها و شنيده هاست، و ظنّ و گمان است، و"إِنَّ الظَّنَّ لا يُغْني مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً "( یونس: ۳۶)
لذا: تنها راه قابل اعتماد و مطمئن رفتن به در خانه وجود مبارك وليّ الله و در خواست و تمنّا از ايشان و استغاثه به ايشان كه يا خودتان مرحمت فرموده تكفّل تربيت مرا به عهده بگيريد، يا مربّى و معلّم ذي صلاحى را براى من تعيين كرده ومعرفى فرماييد.
