بسم الله الرّحمن الرّحيم
الحمد لله ربّ العالمين
و صلّى الله على محمّد و آله الطّاهرين
داشتن ولایت الهيه ؛ یعنی حضورِ ولیّ الله را در موطن نفس، برتر از حضور خود قبول کردن و قرار دادن.
و چنین است بیان حال مومن در کلام الهی که:
النّبیُّ اولی بالمومنین من انفسهم"؛ بودن و حضور مبارک پیامبر صلّی الله علیه و‌آله در مومن بیش از بودن و حضور آنان در خودشان است.
و نيز آيه شريفه انما(مائده:٥٥):
انَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذينَ امَنُوا الَّذينَ يُقيمونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعونَ
اين است و جزاين نيست كه ولي شما خداى ورسولش وكسانى هستند كه درحاليكه نماز مى خوانند، صدقه مى دهند (كه ناظربر عمل امير عليه السلام است).
هنگام ظهور، هنگامه ی ظهور این معنا در عالم و آدم است که آنان را شیفته و شیدای خود می کند؛ همه را با معرفت و محبت خود مسکین و یتیم و اسیر خود می کند.
الحمدلله ربّ العالمین
