دل کانون محبّت است؛ و از طرفی هر محبوبی در محبّت خود حضور دارد: پس دل خود را از محبّت حبیب خدای متعال آکنده کنید تا شما هم در دایره ی محبّت الهی واقع شوید؛ تا آن حبیب در دل شما حاضر شده و دلدار شما شود؛ دل او را خدای متعال می گرداند و دل شما را او؛ پس اینک خدای متعال دلدار و دل گردانِ شما هم هست.
و چنین است بهره مندی شیعه از شفاعت الاهیّه اهل بیت علیهم السّلام در طهارت و عصمت آنان و بی حساب شدن و بی حساب بودن در موقفِ حسابِ یومُ الحساب.
و بزرگترین مژده در این راه، مژده ی حق تعالی در عید اکبر غدیر است که:
▫️الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دينا (مائده:٣)
▫️امروز دینتان را برایتان کامل کردم و نعمتم را برایتان تمام کردم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد.
مگر نفرمودند که:
الدِّينُ هُوَ الْحُبُ وَ الْحُبُّ هُوَ الدِّين (محاسن ١: ٢٦٣)؛ حقیقت دین محبّت است؛ و حقیقت دین علی است؛ پس: این آیه ی شریفه ، عیدی اکبر خدای متعال است به دليل اذن او به بندگان و شیعیان در یافتن کمال محبّت و تمام معرفت آن مولا؛ پس آن گاه رسیدن به کمال بندگی و به سلامت سر بردن در آن،وگرنه حقيقت دين الهى از روز اول به جز اميرالمومنين علیه السّلام چيز ديگرى نبوده؛ لذا: همه انبياء عليهم السّلام مخاطبين خود را به دين وحقيقت آن كه اميرالمومنين علیه السّلام بوده دعوت كرده وخود ملتزم به ايشان بوده اند؛"دين الله" از روز اول حقيقتى جز علي نداشته است صلوات الله عليه، وكامل بوده است ؛آن چه در روز غدير اتّفاق افتاده، وآن را بزركترين عيد براى عالَميان كرده است اين است كه نيل به كمال ولايت اميرالمومنين علیه السّلام که مقدوراحدى نبوده ونيست، آن روز به يُمن وجود مبارك حضرت خاتم الانبيا صلّى الله عليه وآله ودين خاتم ايشان ومنّت معظّمٌ له، خداى اذن دادند كه مواليان آن حضرت امكان نيل به كمال در معرفت ومحبّت وولايت آن حضرت را داشته باشند؛ لذا فرمودند: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ ؛دين شما، نه دين خدا. ياعلی!
