ميزان ما
ذیل دو آیه شریفه ١٠٢و١٠٣ مومنون «فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازينُهُ فَأُولئِكَ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ في جَهَنَّمَ خالِدُونَ» "موازین" به وجود مبارک امیرالمومنین تاویل شده است.
به این ترتیب معنی آنها چنین خواهد بود که در مقام رسیدگی به اعمال انسان ها اگر حضور مبارک امیرالمومنین و ولایت او در آنان به اندازه کافی سنگین و قابل قبول بود «فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» و اگر نه «أُولئِكَ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ في جَهَنَّمَ خالِدُونَ».
در ضمن آیه شریفه دلالت دارد بر این معنا که هر کسی به قدر کافی و قابل توجّه از ولایت ایشان بهره برده باشد، توانایی سنجشِ امور و اظهارِ نظر و نمره دادن به آنها را دارد و نيز دلالت دارد بر اين معنا كه در روز زيباى قيامت -كه دل ما خنك خواهد شد- رسيدگى به اعمال مردمان و سنجش آنها با امير ما خواهد بود.
والحَمدُلله رَبّ العالَمين
وَصَلّى اللهُ على سَيّدِنا محَمَّد وآلِه الطّاهِرين
