تحفه ترین بهره از ضیافت الهی؛


تا دیر نشده؛
تحفه ترین بهره از ضیافت الهی؛
همیشه بر سر سفره آن بودن

 

یکی از اقلام و عناصر اصلی در ضیافت الهی ماه مبارک رمضان، که میهمانان و دعوت شوندگان با آن و بر سر آن پذیرایی می شوند «قرآن مجید» است؛ که حاوی همه معارف و علوم و کمالات و مقامات الهیه می باشد؛
یک پرده در این ضیافت الهی شگفت انگیز اینکه: خواندن یک آیه از آن برابر خواندن همه آن است.
می دانید یک معنای این مژده الهی در فرمایش نورانی نبوی چیست؟:

با قرائت یک آیه از آن می توان به قدر یک ختم قرآن بهره مند از فضائل قرائت آن از قبیل: معرفت، تعلیم، تربیت، طهارت، بصیرت، نورانیت، و جنت شد.

و حالا حال و هوای کوچ کاروان این ماه مبارک میهمانی الهی شنیده می شود، اگر چه سفره ادب آموز(مأدبه) آن _نه مثل این ماه مبارک_ ولی باقی می ماند، که فرموده اند:

«القرآن مأدبة الله»؛ (قرآن سفره خدایی و ادبستان الهی است؛ تفسیر امام  عسکری علیه السلام : ۶۰؛  از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله).

و یکی از انواع و انحاء بهره مندی دائمی از قرآن مجید آمیخته کردن خود با آن است؛ که فرمودند: «دلی که در آن قران باشد ، خدای او را عذاب نمی کند»؛(لا یعذب الله قلبا وعی القرآن؛ امالی طوسی: ۷؛ از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله).

از نکته های قابل توجه در این حدیث نورانی اینکه:
معاف بودن ازمطلق عذاب را فرموده اند،نه نوع خاصی از آنرا ؛ مانند: عذاب در آتش و یا انحصار آن را در آخرت.
و نیز توجه شود که داشتن قران در دل بمعنی حفظ داشتن آن نیست ؛ بلکه: داشتن آن حقیقت بلاتعین حی لایموت الهی است که معرفت و یافتن آن صنع الهی است، و قرائت و تلاوت قران در حقیقت طلب یافتن ان از حق تعالی است.

و نیز این غیر آن فضیلت شگفت انگیز دیگر قرآن مجید است که کوه منیت انسان که دشمن ترین دشمن اوست؛ (اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک؛ مجموعه ورام۱: ۵۹ ؛ از حضرت رسول صلی الله علیه و آله)در معرض آن خاشع و متلاشی می شود؛ (لو انزلنا هذا القرآن علی جبل لرایته خاشعا متصدعا من خشیه الله؛ حشر: ۲۱).

و طریق نیل به این همه_ با توجه به روایت برابری فضیلت قرائت یک آیه در آن با ختم همه قرآن _ چنین است: آیه ای را با دل و همه تن آنقدر تلاوت و  قرائت و تکرار و تدبر کنید تا همه گل و دلتان با آن آغشته و آمیخته  شود ، تا باذن الله  آن بزرگترین حقیقت الهیه در شما حضور یافته و متحقق شود؛ البته بشرطها : قرائت و یا تلاوت آن به محبت حقیقت قران ، و صاحب علم ان ؛ نفس نفیس رسول الله صلی الله علیه و آله ؛ امیر المومنین علی  و یا خلیفه ای از خلفای یازده گانه او ، و یا همه انان صلوات الله علیه و علیهم.