«سکینه»؛سکونت در مسکن او ؛
و در اعلا و اشرف منزل ضیافت او:
«سکینه»، اطمینان و امنیت قلبی حاصل از بازتاب وجدان حضور خدای متعال است ؛ آن حقیقت یکتای بی نشان بی مانند بی همتا ؛ که به دلیل همین سکینه که نشانه از وجدان حضور اوست، می توان گفت هست، ولی نمی توان گفت چیست.
معرفت فطری همین معناست؛ وجدان آن حقیقت بی نشان فراگیر ؛ وجدان حیران حضور ما در او؛ معرفتی که به دلیل تحقق بالله آن در مقاطع معینی، پیش از ولادت انسان و در خلقت او نهادینه شده؛ لذا: معرفت فطری گفته شده ؛
معنایی که در این دنیا ، انبیاء و اولیاء علیهم السلام اولا و آخرا ،مخاطبین خود را به آن تذکر داده ، و مقتضیاتی ؛ مانند: بلایا و وقایع شگفت انگیز غیر بشری ، به عنوان سبب تذکر ، برای بشر ، ناخواسته آنرا تداعی کرده ، و به آن توجه می دهد.
همین معنا بیش از هر ایامی، به مناسبت ضیافت الهی، اعلا پذیرایی در آن، در ماه مبارک رمضان در دسترس -مخصوصا- روزه داران است؛
باشد که به فضل او و کلیددار و سبب ساز معرفتش که در آخرین فراز از دعای احتجاب به آن اشاره فرموده اند ( اللهم انی اسئلک باسمک الذی فتقت به ...)، این وجدان ناخواسته غیر اختیاری، به توجه خواسته و اختیاری بدل شود؛ آمین.
