اصالت وجود مبارک رسول اکرم و امیر المومنین صلوات الله علیهما و آلهما در خلقت و شریعت ، با محوریت وجود مبارک حضرت صدیقه طاهره صلوات الله علیها:
قال رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله: << اول ما خلق الله نوری ...>> (بحارالانوار ۱۵: ۲۴)
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: اولین چیزی که خدای متعال آفرید نور من بود.
مقام نورانی بلاتعین رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله که اول خلق شد خدای متعال آن را دو قسمت کرد؛ قسمت اول ، مقام نورانی رسول‌الله و قسمت دوم ، مقام نورانی امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیهما‌وآلهما.
امیرالمومنین عليه السلام فرمودند:
«کنت انا و محمد نورا واحدا من نور الله- عز و جل- فامر الله- تبارک و تعالي- ذلک النور ان يشق، فقال للنصف: کن محمدا، و قال للنصف: کن عليّا...» (بحارالانوار ۲۶ : ۳)
من و محمد، نور واحدي از نور خداوند- عزوجل- بوديم ( لذا: تعین نداشته ؛ لذا : تحیر آفرین است ) که خدای- تبارک و تعالي- به آن نور امر فرمود که شکافته شود، به يک نیمه فرمود: محمد شو. و به نیمه ديگر فرمود: علي شو...
خدای متعال برای آن مقام قدوس که پاک و منزه و مجرد از ماده است، محلی قرار داده که همان روح القدس یا روح مقدسی است که متناسب با آن نور قدوس است.
در روایات هست که خدای متعال تکلم فرمود به کلمه‌ای نورانی و آن را نور قرار داد؛ ثانیا تکلم فرمودد به کلمه‌ای و آن را روح قرار داد ؛ سپس آن روح را مسکن و منزل آن نور قرار داد.
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: << إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ تَفَرَّدَ فِي وَحْدَانِيَّتِهِ ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ نُوراً ثُمَّ خَلَقَ مِنْ ذَلِكَ اَلنُّورِ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ عِتْرَتَهُ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ رُوحاً وَ أَسْكَنَهَا فِي ذَلِكَ اَلنُّورِ>> (بحاراانوار ۲۵: ۲۳)
حضرت باقر عليه السّلام نقل ميكند كه فرمود خداوند يكتا بود در وحدانيت خويش آنگاه تكلم بكلمه‌اى كرد كه نورى شد از آن نور محمّد و علي و عترتش را آفريد بعد تكلم بكلمه ديگرى كرد كه بصورت روحى درآمد آن روح را در نور قرار داد ...
آن نور اول ؛ یعنی در جلوه اولش، همان مقام نورانی رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله است که همان در جلوه ثانویه ، امیرالمومنین علیه‌السلام هستند. و این روح ، همان روح مقدس و قدسی است که طبق روایات ، این روح القدس، همان روح مطهر حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها می‌باشد ، و نقام ملکوتی ایشان می باشد.
امام صادق علیه‌السلام ذیل آیۀ «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ»، می‌فرمایند: << «لَیْلَةُ اَلْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» یَعْنِی فَاطِمَةَ ... وَ اَلرُّوحُ رُوحُ اَلْقُدُسِ وَ هِیَ فَاطِمَةُ» >> (بحارالأنوار ج25 ص97)
روح؛ روح القدس و آن فاطمه است.
پس به این ترتیب در مقام روحانی حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها، آن که واقع شده نور مقدس امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیه بوده و این روح مقدس به دلیل این که با آن مقام نورانی که مقام همه‌ی ائمه علیهم‌السلام است تناسب دارد و در همه‌ی ائمه مشترک است.
لذا این که در حدیث کسا می‌خوانیم << هم فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها >> و می‌بینیم که محور اهل‌بیت علیهم‌السلام حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها هستند، یک اصلی دارد و آن اصل این است که روح مطهر ایشان محل تجمیع و تجمع انوار مقدسه‌ی اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
و همان طور که ظرف حامی و حافظ مظروف است؛ لذا جلوه‌ای از آن در واقعه‌ی مصیبت در و دیوار اتفاق افتاده یعنی امیرالمومنین بودند اما وجود مقدس حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها برای حمایت ایشان تشریف بردند.
برای محوریت وجود مبارک صدیقه طاهره سلام الله علیها در شریعت ، دلالت آیه شریفه « مودت »و مصداق اول « قربی » در آن که وجود مبارک ایشان باشند ، و روایات روح القدس بودن روح مطهر ایشان ؛ (تاویل الایات : ۷۹۲ ؛ تفسیر فرات کوفی : ۵۸۲ ) و حضور روح قدسی و ملکوتی ایشان در انبیاء و اوصیاء علیهم السلام برای تحمل علم و عصمت ؛ (بصائر الدرجات۴۵۳:۱ ) و عنصر شجره نبوت بودن معطم له ؛ (همان ۵۹:۱) کفایت می کند.
