عیدترین عید( ۲ )

عیدانه ...عیدترین عید( ۲ ):

یکی از مقتضیات خلقت و شریعت خدای متعال ، و زیبنده آن ،سمت و سوی ان است که هدایت بطرف سلامت و سعادت مخاطبین خود ؛ یعنی : بندگان ، در ابعاد فردی و اجتماعی است.
 اعتقاد به نبوت و در ادامه ان امامت ،و در نهایت ان مهدویت؛ یعنی : ظهور و قیام دوازدهمین امام؛ امام مهدی علیه السلام صفحه ای از کتاب این حکایت الهی است. 
در این اعتقاد، اعتقاد به امام حی و حاضر است ؛ امامی که همین الان باید با او و در محضر ایشان با ادب،و  در حالی که ما را می بیند و از احوال ما باخبر هست، زندگی کرد.  و چنین است که هر  لحظه می توان خواسته و نا خواسته از عنایات و توجهات و یاری ایشان بهرمند بود ، تا هنگامی که خود باذن الله اقدام بقیام کرده و عالمیان را از حقیقت نورانی الهی عدالت و صداقت و رحمت خود سیراب فرماید. و ان وجود مبارک  حقیقت موجودند؛  نه مهدی موعود .
درست است که حکومت الهی و اهداف الهی با ظهور ایشان محقق می شود امابه فرموده ی امام علیه السلام همین الان برای هر کسی می تواند ان ظهور واقع شود «توقع امر صاحبک لیلک و نهارک» (إقبال الأعمال ‏۲۰۱:۱):
بهار ظهور امر(امامت و ولایت و حاکمیت ) صاحبت ( قرین و مالکت ) را به هر شب و روزت رخداده بدار ؛ 
لذا در محضر و مشهد او باید با ادب زندگی کرد که او شاهد برما و اعمال ما است .  
و تغییر این تلقی به موعودی که الان نیست و  در اینده نامعلومی خواهد امد، منحرف کردن حقیقت از مسیر فهم درست ان است .دور کردن مردمان ازامام و برگرداندن توجه مردم از او و دامن زدن به سرگردانی و بلاتکلیفی آنان است. در حالی که :
امام باقر علیه السلام در مورد معنی آیه شریفه «يا أيها الذين آمنوا اصبروا وصابروا ورابطوا»؛ (آل عمران: ۲۰۰)   فرموده اند: "اصبروا على أداء الفرائض، وصابروا عدوكم، و رابطوا إمامكم المنتظر"؛ (غيبة نعماني:۲۷):
بر انجام واجبات بردبار باشید؛ و در  تحمل دشمنان خود (و مشکلاتی که آنها برای شما ایجاد می کنند) همدیگر را یاری کنید؛ و با امامتان که چشم به راه او هستید (و باید باشید) پیوند داشته باشید؛ (یعنی: در وابستگی و همبستگی و پیوستگی با او زندگی کنید؛ که همه خلقت باذن الله مشهد و محضر اوست؛ پس با توجه به این واقعیت و رعایت ادب این مشهد و محضر، با او و برای او باید زندگی کرد).
که صراحتا امام علیه السلام میفرمایند همین الان با امامتان ارتباط داشته باشید ، اصلا تحقق سرپرستی امام زمان علیه السلام به این است که مردمان ایشان را همین الان سرپرست و صاحب کار خود بدانند و با توجه به او ورعایت ادب حضور او برای او، زندکی کنند.  .
اصلا ایشان امام زمان و عصر هستند ان حضرت  همین الان در جاری زمان، حضور دارندو زمان از ان او و به امر اوست که جریان دارد. ولازمه همراهی با حقیقت جاری در زمان ، توجه به حضور این وجود مقدس است .
و اگر غیر از این زندگی کنیم  و او را در زندگی نداشته باشیم و ایشان را زندگی نکنیم و زندگی خالی از حضورو توجه به ایشان باشد ، سینه ای تنگ و زندگی دلگیر ، حاصل این رفتار خواهد بود؛ یعنی :گم شدن سرِ نخ زندگی و مسکنت و سرگردانی  و بیهودگی در زندگی  ، واز دست رفتن دنیا و دین.