عزيزانم
در فرهنگ زيباى شيعى ما، كم نيستند كسانى كه ارزوى ديدن امام زمان عليه السّلام را دارند؛ كسانى كه بتوانند نگاهى به حضرتش بكنند. ولى آيا تا به حال ديده ايد كه كسى آرزويش اين باشد كه وجود مبارك ايشان نگاهى به او بفرمايند؟
نگاه ما به ايشان -اگر خود حضرتش مدد فرمايند- اتمام حجّت براى خوب ترين ها بودن است؛ ولى نگاه ايشان به ما خوب ترين ها شدن است. اوّلى قرار گرفتن در جادّه سعادت است، دوّمى سعيد شدن است. اوّلى ايمان آوردن است، دوّمى مومن شدن.
بياييد در اين ايّامى كه بيش از هر وقت ديگر، حضور عالمگير مهربان او احساس مى شود، سعى در دوام توجّه به اين حضور آگاهِ مهربانِ ساكت داشته باشيم، و حيا و شرمسارى، و رعايت ادب، شايد آن نگاه رحمت بر همگان، به نگاه رضايت از ما برگردد؛ بدل شود. آمّين ربّ العالمين.
