سرورم
فرموده اند: "ذِكْرُكُمْ فِي الذَّاكِرِينَ وَ أَسْمَاؤُكُمْ فِي الْأَسْمَاءِ وَ أَجْسَادُكُمْ فِي الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُكُمْ فِي الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ وَ آثَارُكُمْ فِي الْآثَارِ وَ قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُور"؛
جايى از ظاهر و باطن ما نيست الّا اين كه شما در آن حضور داريد؛ كاش "ذِكْرُكُمْ فِي الذَّاكِرِينَ" شما به داد ما برسد، و ما در هر موردى از اين ها متذكّر باشيم كه با شما و از شما و در شما و آن شمائيم.
و البتّه در كنار همه اين ها دل نگرانِ غفلت از شما مى شود، كه اصل و اساس همه خرابكارى هاست. و دل خوش شده آسوده خاطر مى شود به "قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُور"؛ قبرهاى شما، در قبرهاى ما! جايي كه شما باشيد، بهشت است، و فهم قاصر از درك بهشتى است كه شما در آن باشيد! پس طُوبى لنا وَ حُسْنُ مَآب. و الْحَمْدُلِلَّه كَمَا هُوَ أَهْلُهُ وَ مُسْتَحِقُّهُ وَ كَمَا يَنْبَغِي بکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلَالِه عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُه و أَضْعَاف مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُه.
