سرورانه ها -١٦
سرورم!
بی معرفتی ما نسبت به وجود مبارک شما که صورت و حالت متراکم آن «غیبت» شماست، به شدّتی است که در فرمایشات نورانی روائی که نشانی شما را داده اند نیز ما، شما را نمی یابیم. ما در درخشش خورشید، تابش آفتاب، بارش باران، سرسبزی طبیعت، روشنائی روز، گوارائی آب، فجر سحر و عصر شما را نمی یابیم.
«چشم باز و گوش باز و این عما؟!»
این همه دوری و کوری و مهجوری ؟! اگر ازین درد شکایت به شما نبریم پس چه کنیم؟! «هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلَّا الی مَولَاه؟!»(مناجات التّائِبین، مفاتیح الجنان) بنده فراری بجز در دامن و درگاه مولایش جائی برای بازگشت دارد؟! سیّدی الأمان الأمان الأمان! که «روز ما تیره تر از شب بود از دوری تو»
