گفتارهايی کوتاه به مناسبت نیمه شعبان
بدر در برکه ؛
ماه در خیال :
٢- سابقاً هم عرض کردم که هر کسی در عالم توجّهات و تصوّرات خود زندگی می کند ؛ هرچه خوبتر ، خوبتر ؛ و هرچه بدتر ، بدتر . و ما چنان خواهیم مرد که زندگی کرده ایم و چنان مبعوث خواهیم شد که مرده ایم . به ، همین دلیل است که مکرّر و متعدّد در توصیه های وحیانی ، سفارش به حسن ظن و تنظیم توجّهات نیکو و نظایر آن شده است .
خدای متعال به حبیبش و رسولش در کلام خود می فرماید که : ذکّرهم بایّام الله (ابراهیم /٥) ؛ مردم را به روزهای الاهی یاد آور باش ؛ یعنی : وجود آنان و دل ایشان را به توجّه به آن زمان ها آمیخته و آغشته کن .
شریعت و دین ، عالم اختیار است . و بایدها و نبایدهای الاهی در آن ، اوامر و نواهی بوده و عمل به آن ها در اختیار مخاطبین می باشند ؛ پس : متذکر شدن به ایام الله به اجبار نیست ، بلکه قاعده ای دارد که اگر مخاطبین به آن عامل بوده باشند ، در ظرف آن زمان ها واقع و وجودشان و دلشان از برکت حضور در آن ، بهره مند خواهند شد .
حضور هر ظرفی از زمان و مکان خوبی اگر آگاهانه و با محبّت و رغبت باشد ، سبب تاثیر پذیری از آن حال و هوا خواهد بود.
آن ایّام الاهی که در آن ایّام بر جان عالم و آدم ، ذکر خدای متعال و توجّه به او و حضور او غلبه خواهد کرد ، سه روزند (از امام باقر علیه السّلام ،تفسیر برهان ٣: ٢٨٦) : روز ظهور صاحب الزّمان علیه السّلام ؛ روز رجعت؛ روز قیامت. هر کدام از این ایّام آکنده از جلوه های جانانه ی لطیف و رئوف و عجیب و جمیل الاهی است .
و اکنون ایّامی که در آن هستیم و روز نیمه شعبان که پیش روی ماست ؛ از مناسب ترین ایّام برای تنظیم توجّهات و تصوّرات است و لذا واقع شدن در حال و هوای روزی است که در آن ، آن حسن تمام به اذن جدّه ی اطهرش ، بُرقُع ، گشاده و نقاب غیبت از جمال آن حسن تمام برداشته و عالم را پر از معرفت و محبّت خواهد فرمود . سلام الله علیه بجوامع السّلام .
