آنچه در سوره دخان وقدر بعد از ایات اوایل آن سوره ها به ان اشاره شده بیداد ظلم و جور و نکبت عدم حضور و ظهور وجود مبارک ولی الله در عینیت جامعه است .
از علل عمده غیبت ، خوف از جان مبارک ایشان و برای محافطت از آن است .
و فرموده اند :
صدقه رفع بلاست .
و فرموده اند :
« کل معروف صدقة » ؛ هر کار خوبی صدقه است.
( بنگرید به : کافی، باب های فضل الصدقة، ان الصدقة تدفع البلاء ، ج۷ ، چاپ دارالحدیث ).
پس : بیایید ما هم کاری بکنیم ؛ نیت کرده ، و سعی کنیم طوری زندگی کنیم که کل زندگی خود را صدقه برای سلامتی امام زمان علیه السلام ، و رفع بلای تیره غیبت قرار دهیم ؛
تا ما نیز ازمعنی گفتن « تصدقت شوم» برای آن حضرت بی بهره نباشیم ؛
تا به این ترتیب سعی در انجام تکلیفمان کرده باشیم ؛ که تکلیف الهی موکد منحصر بفرد ما همین است که خود می فرماید:
« قل انما اعظکم بواحدة ؛ سبأ : ۴۶ »؛ یعنی : با آن حضرت و برای ایشان بودن: « السلام علیک یا میثاق الله الذی اخذه و وکده »؛ ( فرازی از زیارت آل یس )؛ یعنی: با آن حضرت و برای ایشان بودن .
پیام عید میلاد او، در غیبت او، این است.
