کمی توضیح در باره ی فصل سی و هشتم
خدای متعال تنها خالق نیست، بلکه فعل اختیاری هر کس، مخلوق اوست؛ چه ذهنی، قلبی و یا عینی. نهایتاً خدای متعال احسنُ الخالقین است. میزان حُسن خالقیّت هر کسی به اندازه علم و قدرت اوست؛ لذا: خدای متعال احسنُ الخالقین است. افعال اختیاری صادره از هر کسی، موجودیّت بخشیدن به ماهیّت افعال است که قبل از عمل، فقط امکانی برای تعیّن و استعدادی برای تحقّق و بودن دارند. و فاعل با بخشیدن وجود به آنها، آنها را بود می کند، خلق می کند. پس انجام فعل خیر، تکثیر خیر و به عکس انجام فعل زشت؛ تکثیر زشتی است. حال اگر اصل خیر وجود مبارک حبیب خدای متعال صلی الله علیه و آله و سلّم باشد که هست، عمل خیر، نصرت خدای متعال و ولیّ او در تکثیر و گسترش آن وجود مبارک است و بالعکس، بالعکس. و یک دلیل پر شدن زمین از زشتی این است. و چون چنین است؛ پس: همّتی ای همراهان!
