کمی توضیح در باره ی فصل پانزدهم
١- از دردهای بی درمان و همه گیر آدمیان، آشفتگی ذهن و ناراحتی خیال است که راحت از دل ها برده و فراغت از زندگی ها سترده است. و بدترین اثر آن برهم زدن توجهاتی است که بدون آن آرام از جان رخت بسته و رشته کار از دست به در می رود.
٢- ذهن در تلاش و تکاپوی خود به طور افقی حرکت می کند؛ مانند دیوانه ای خود را به در دیوار اطراف خود می کوبد. حال اگر با چشم ذهن و خیال (نه با چشم سر) به آسمان بالای سر نگاه کنید ،از دست ذهن شلوغ و شلخته نجات می یابید و اگر به این کار در مقاطعی از روز که مقدور است، مواظبت کنید، آثار دنیوی و معنوی یادشده در آیه شریفه را دریافت خواهید داشت . بمنّه و کرمه