چون غرض آمد هنر پوشیده ماند

 

« چون غرض آمد هنر پوشیده ماند »

به دنبال جریان مشکوک تحریص به راهپیمایی در شرایط موجود که توضیح آن اخیرا در همین کانال عرض شد ، روایتی را نیز ظاهرا در اهمیت ندادن به شرایط موجود ، و گوش نکردن به حرف کسانی که هر متدین بایستی به آنان گوش داشته باشد ، در فضای مجازی پخش کرده اند . 

کسانی که با فرهنگ روایی اهل بیت علیهم السلام آشنا هستند ، می دانند که از شاخصترین علماء در این فرهنگ و فهم روایات علامه  کبیر محمد باقر مجلسی است. ایشان در باره محتوای احادیثی که دلالت بر این معنا می کنند ، توضیحی دارند ،که بعد از نقل آن حدیث ، در دنباله آن ذکر می شود.

  « زیارت با ترس ، بهترین نوع زیارت است..

... هَلْ تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ عليه السلام ؟
قُلْتُ : نَعَمْ عَلَى خَوْفٍ وَ وَجَلٍ .
فَقَالَ : مَا كَانَ مِنْ هَذَا أَشَدَّ فَالثَّوَابُ فِيهِ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ ، وَ مَنْ خَافَ فِي إِتْيَانِهِ آمَنَ اللَّهُ رَوْعَتَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ ، وَ انْصَرَفَ بِالْمَغْفِرَةِ ، وَ سَلَّمَتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ ، وَ زَارَهُ النَّبِيُّ صلی الله عليه و آله وَ دَعَا لَهُ .

محمّد بن مسلم گوید :
حضرت امام باقر علیه السلام به من فرمودند:
آيا به زيارت قبر حسين عليه السّلام میروى؟عرض كردم: بلى ولى با خوف و هراس.
 فرمودند: هر قدر در زيارتت خوف بيشتر باشد ثواب در آن به مقدار خوف و هراس تو بیشتر مى باشد و كسى كه در زيارتش خائف و بيمناك باشد در روزى كه مردم براى حساب پروردگار عالميان به پا مى خيزند حقتعالى او را در امان قرار داده و خوف و وحشت او را برطرف مى كند و با آمرزش گناهان برگشته و فرشتگان بر او سلام نموده و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به زيارتش آمده و براى او دعاء مى کند!» ؛ ( کامل الزیارات ، باب ۴۵ ، حدیث ۵ )

نظر مرحوم علامه مجلسی راجع به زیارت حضرت سیدالشهدا  علیه السلام در حال خوف : 


«از بسیاری از احادیث ظاهر می‌شود که تقیّه و خوف،عذر نمی شود در ترک زیارت آن حضرت (امام حسین علیه السلام)،و این خلافِ مشهور میان علماء و منافی عموم أحادیث تقیّه است!
و دور نیست که مراد این باشد که خوفهای سهل که مُبتنی بر إحتمالات بعیده باشد یا خوف فوت منافع دنیویه یا فوت مالی یا ضرر سهلی - از خِفّتی و اهانتی - اینها را مانع نباید کرد! والله یعلم » ؛(تُحفَة الزائر  ص۲۲۲)

یعنی : اگر احتمال ضرر بعید و ناچیز باشد، مانع نیست.