راستی در کجای قرآن مجید، در حکایت از احوال امم گذشته آمده، که به دلیل عصیان و قتل و آزار رهبری الهی، بر آنان نعمت و برکت و هدایت و سعادت باریده؟!؛ بلکه به عکس نکبت و بلا و بلا و بلا آمده؛ و همچنین است در باره کربلا؛ پس: این چه ناروایی است که گفته می شود:
حاصل کربلا ، احیاء دین ، و اصلاح امت و حکومت بوده .
دیان دین ، و حقیقت دین را کشته اند و دین احیاء شده؟!
ولی نعمت را کشته اند و برآنان نعمت و برکت باریده؟!
مگر کسی با زیارت او ،و زاری بر مصائب وی با صداقت و سماجت طلب رحمت حضرتش را کرده ، تمنای درآمدن به سفینه هدایت و نجات حضرتش را بکند .
امیرالمومنین علیه السلام فرمودند:
"...فوالذی نفس علی بیده لا تزال هذه الامه بعد قتل الحسین ابنی فی ضلال و ظلمه و عسف و جور و اختلاف فی الدین..."
"...پس قسم به کسی که جان علی در دست اوست، این امت بعد از کشتن پسرم حسین دائما در گمراهی و تاریکی و گم گشتگی و ستم و اختلاف در دین خواهند بود..."؛ (غیبت نعمانی : ۱۴۳)
امام صادق علیه السلام فرمودند:
"لما ضرب الحسین بن علی علیهماالسلام بالسیف ثم ابتدر لیقطع راسه نادی مناد من قبل رب العزه تبارک و تعالی من بطنان العرش:
الا ایتها الامه المتحیره الظالمه بعد نبیها لا وفقکم الله لاضحی و لا فطر." قال: ثم قال ابوعبدالله علیه السلام: "لاجرم و الله ما وفقوا و لا یوفقون ابدا حتی یقوم ثاثر الحسین علیه السلام."
هنگامی که حسین بن علی علیهماالسلام به شمشیر کشته شد، سپس برای بریدن سرش پای پیش گذاشته شد، ندا دهنده ای از طرف خدای عزیز تبارک و تعالی از ژرفای عرش ندا داد: آگاه باشید! ای امتی که بعد از پیامبرش سرگردان و ستمگر بوده اید، خدای شما را به درک [عید] قربان و فطر موفق نفرماید." سپس امام صادق علیه السلام فرمودند: "و به این دلیل است که به خدای قسم [این امت] توفیق [درک قربان و فطر را] نداشته و نخواهند داشت مگر زمانی که منتقم خون امام حسین علیه السلام قیام فرماید."؛ (امالی صدوق : ۱۶۸).
امام صادق علیه السلام فرمودند:
"لما قتل الحسین علیه السلام سمع اهلنا قائلا یقول بالمدینه: الیوم نزل البلاء علی هذه الامه فلاترون فرحا حتی یقوم قائمکم فیشفی صدورکم و یقتل عدوکم و ینال بالوتر اوتارا..."
"هنگامی که امام حسین علیه السلام به قتل رسید، خاندان ما در مدینه شنیدند که گوینده ای می گفت: امروز بر این امت بلا نازل شد. پس روی فرح و شادی را نخواهند دید تا هنگامی که قائم شما قیام کند. پس سوز سینه هایتان شفا یافته و دشمنانتان کشته گشته و انتقام خون آن مظلوم گرفته شود."؛ (کامل الزیارات: ۳۳۶).
امام زمان صلوات الله علیه در زیارت ناحیه ی مقدسه خطاب به امام حسین علیه السلام می فرمایند:
"...فالویل للعصاه الفساق لقد قتلوا بقتلک الاسلام و عطلوا الصلاه و الصیام و نقضوا السنن و الاحکام و هدموا قواعد الایمان و حرفوا آیات القرآن و هملجوا فی البغی و العدوان..."
"...پس وای بر سرکشان هرزه درای گنه کار! که به کشتن تو اسلام را کشتند و نماز و روزه را بیهوده و مهمل گذاردند و سنت ها و احکام را شکستند و نقض کردند و پایه های ایمان را نابود و آیات قرآن را تحریف کردند و در ستم و دشمنی سخت پیش تاختند..."؛ (مزار کبیر: ۵۰۵).
واین دلیل نماز های بدون حضور قلب، و قلب های بدون تعلق به خدا و دین خدا و قران و نفهمیدن آن ؛ مگر با تجدید عهد و تعلق خاطر و رعابت ادب وجود مبارک امام حسین علیه الساام که شاهد برما و خلایق است .