مشکی از شریعه کربلا ( ۱ )

 

بسم الله الرحمن الرحیم

صلی الله علیک یا اباعبدالله 
صلی الله علیک یا ولی العصر
ادرکنا ادرکنا ادرکنا 

◾️مشکی از شریعه کربلا ( ۱ )

۱. اصل در معارف الهی ، «معرفت الله» است ؛ و جامع معارف توحیدی ، و بیان جمعی و جملی آن ، تعبیر « الله اکبر» است یعنی: «الله اکبر من أن یوصف»؛ 
یعنی: نمی شود گفت که خدا نیست ، و نمی شود گفت که چیست. 

و این تعبیر و اسم؛ یعنی: اسما و صفات الهی نشان از بی نشانی او هستند.

۲. حقیقیت همه حقایق الهی ، همان حقیقت بلا تعین خلق اول است ، که همان مقام بلا تعین حبیب حق تعالی است ، که سه رکن از ارکان چهارگانه آن که ظاهر شده ، حقیقت اسم جلاله «الله» است ؛ که باز بنوبه خود حقیقت بلاتعین حبیب الهی است.

۳.  مصداق اول و اصلی و منحصر بفرد آن وجود نازنین حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و اهل بیت مطهر و معصوم ایشان علیهم السلام  می باشند:
«لا حبیب الا هو و اهله»؛ (فرازی از زیارت آل یس).

۴. و چنین است که هر « الله اکبر»ی مصداق مقام بلاتعین یکی از معصومین چهارده گانه هستند. 

۵. و شاه نکته این معارف اینکه ، « الله اکبر » تکبیرة الاحرام نماز رساترین تکبیر است ، و مصداق آن وجود مبارک و مقام نورانی بلاتعین امام حسین صلوات الله علیه است که عالم ها را بیشتر از این حقیقت پر کرده و عالمیان  را به معرفت و محبت و مصیبت خود و کربلایش  به آتش کشیده است...تا  دور دلبری و دلداری ، و سروری سر سپردگی به حضرت بقیة الله صلوات الله علیه در ظهور حضرتش.

۶. و نشانه این بیشتری اینکه:
حقایق حروف مقطعه ، همان حقایق بلاتعین الهی هستند .
و دیگر اینکه : 
بنا بر قاعده «زیادة البنا تدل علی زیادة المعنی» : زیادی حروف نشانه از زیادی معنا است؛  دو مورد از حروف مقطعه، بیش از بقیه دارای حروف هستند: کهیعص ؛ حم عسق. اولی ناظر بر کربلای امام حسین علیه السلام است ، و دومی ناظر بر ظهور امام زمان علیه السلام.

و همچنین است بقیه تسبیحات اربعه که ارکان توحیدند، در رابطه با مقام نورانی امام حسین علیه السلام.

فهمیدی چی گفتم؟!