مظلومیت؛ صفت بارز کربلایی ها
مظلومیت صفتی است که خدای متعال با آن از امام حسین سلام الله علیه در قرآن یاد فرموده اند: "من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فی القتل انه کان منصورا"؛(اسراء: 33)؛ ذیل این آیه ائمه علیهم السلام فرموده اند: منظور از کسی که مظلوم کشته بشود امام حسین علیه السلام است، و منظور از ولیّ دم او که منصور خواهد بود وجود مقدس امام زمان علیه السلام هستند.
مظلومیت، صفت بارز واقعه ی کربلاست؛ حالا وقتی که تمام کربلایی ها - از بچه تا بزرگ- از وجود مبارک امام حسین سلام الله علیه پر شده باشند؛ پس مظلومیت هر کدام از آنها -چه اسرا و چه شهدا- جلوه هایی از مظلومیت سیدالشهدا صلوات الله علیه است.
در مواجهه با این مظلومان ، دو مظلوم هست که مظلومیت آنان دلخراش تر از بقیه است؛ مظلومیت طفل شیرخواره، و مظلومیت حضرت رقیه ی نازدانه. به جرأت عرض می کنم: توسل به هر کدام از این نفوس مقدسه کار خواندن چهل زیارت کربلا را می کند، ؛ البته هر کسی را به میزان محبت و معرفت و اخلاصش، هر کسی به اندازه ی سوز دلش.
