نکته های کربلایی 44

 

 

"وتر الموتور"

وجود مبارک امام حسین سلام الله علیه در حرکت خودشان، و در این اقدام مقاصدی داشتند که به خاطر آنها اعظم مصیبت ها را به جان خریدند. برای متحقق کردن آنها چنان عمل کردند که هیچ کسی قبل از ایشان عمل نکرده و بعد از ایشان عمل نخواهد کرد؛ لذا: "وتر الموتور" هستند؛ تکِ تک؛(زیارت عاشورا).

اگر کسی بخواهد به آن مقاصد عالیه که نظیرش برای هیچ کسی به جز ایشان نیست برسد، یا باید همراه ایشان باشد و با ایشان عمل کند، یا باید به شفاعت ایشان به آن مقاصد نایل شود.

آنهایی که حق شفاعت دارند، به دلیل منصب و منزلتی که نزد خدای متعال دارند به آنها اجازه داده می شود که دیگران را پیش خودشان بیاورند، دیگران را با خودشان همراه کنند؛ لذا با شفاعت آنها می شود به آن جایی رسید که آنها هستند.

البته شفاعت مراتب دارد؛ مرتبه ی عالی آن این است که شفیع، مشفع را پیش خودش می برد. در واقع به شدتی که انسان به ولایت امام حسین سلام الله علیه نایل شود؛ یعنی: به شدتی که وجودش مال ایشان شده باشد؛ یعنی: وقتی می گوید "حسین جانم"، راست بگوید و این اتفاق واقعاً افتاده باشد، به همان شدت به شفاعت ایشان، به مقاماتی که ایشان دارند می رسد.

تو ضیح بیشتر اینکه: این مسیر با معرفت و محبت ایشان طی شدنی است : و این دو به دو سبب و وسیله مجهول القدر ، یافتنی است: با گریه بر مصیبت آن حضرت و با زیارت ایشان حتی از دور  ؛ دو عامل یافتن و داشتن ایشان؛  مجاورت و مجالست با ایشان.