چگونه با توسل به قرآن، زائر امام حسین سلام الله علیه باشیم؟
اگر ذیل آیاتی که در آن عبارات:
کتاب مبین، قرآن مجید، یا قرآن عظیم هست را نگاه کنید، تمام آنها از طرف ائمه علیهم السلام به وجود مبارک امیرالمؤمنین صلوات الله علیه تأویل شده اند؛ (تاویل الآیات: 33 و مناقب2: 313)؛ این مطلب در مورد هر کدام از ائمه علیهم السلام هم صادق است؛ یعنی: حقیقت قرآن، وجود مبارک امام علیه السلام است؛ همان طور که در زیارت امام زمان صلوات الله علیه به ایشان با عنوان "کتاب مسطور" سلام داده می شود. (معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام۵: 205)
به این ترتیب شما می توانید قرآن را در دست بگیرید، با این عنایت که وجود مبارک هر کدام از ائمه علیهم السلام را در دست گرفته اید؛ حقیقت هر دو یکی است؛ الا یکی صورت انسانی آن حقیقت الهیه است و دیگری صورت لفظی و کتبی آن.
حالا! چون صحبت در مورد سیدالشهدا صلوات الله علیه است قرآن را در دست بگیرید با این عنایت که امام حسین سلام الله علیه را در دستتان گرفته اید؛ خواهید دید که خیلی نخواهد گذشت که همه ی وجودتان را از معنا و معرفت بی بدیل ایشان پر می یابید. بعد با موطن نفسی که پر از وجود مبارک ایشان شده، قرآن بخوانید؛ نور علی نور؛ در واقع شما دارید با دم مقدس و مطهر وجود مبارک امام حسین سلام الله علیه خود او را تلفظ می کنید، تلاوت می کنید و به زبان جاری می کنید.
اگر می خواهید به این مقام، به این موهبت و به این عنایت نائل شوید که دوام داشته باشد، باید به همین رفتار مداومت کنید. اگر روزی دو بار؛ یک بار صبح و یک بار شب؛ "صباحاً و مساءً" انجام بدهید بهتر است و بیشتر هم بهتر. ولی حداقل دو دفعه انجام بدهید، اگر چه کوتاه مدت.
بله! این مطلب را همیشه عرض کرده ام: علم با عمل به آن، نتیجه می دهد و عمل، با مداومت به آن.
