یافتن وجود مقدس امام حسین سلام الله علیه در قلب:
خدای متعال در سوره ی فاطر، آیه ی 32 می فرماید: "ثم أورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات باذن الله": سپس این کتاب را به آن کسانی که آنها را از میان بندگانمان برگزیدیم به ارث دادیم. از آنها عده ای هستند که ظالم بر خودشان هستند، و از آنها کسانی هستند که میانه رو هستند، و از آنها کسانی هستند که به سمت انجام خیر پیشگامند.
در بعضی از روایات ذیل این آیه فرموده اند: آن جمعی که خدای متعال کتاب را به آنها واگذار کرده است کسانی هستند که منسوب به رسول الله هستند؛ یعنی جمیع مسلمان ها. در میان آنها کسانی که عارف به حق امام نیستند، یا هستند ولی پای حق ایشان نایستاده اند و رفته اند در خانه شان نشسته اند و عقب کشیده اند، آنها "ظالم لنفسه" هستند. آنهایی که "مقتصد" هستند شیعیانی هستند که عارف به حق امام هستند و پای حق ایشان ایستاده اند و استقامت کرده اند. و "سابق بالخیرات" وجود مبارک ائمه علیهم السلام هستند.(تفسیر قمی ۲ : ۲۰۹)
و در روایت دیگری فرموده اند:
"ظالم لنفسه"؛ یعنی آن کسی که ظالم و ستمکار نسبت به خودش است، کسی است که "یحوم حوم نفسه"؛ کسی است که با شدت و علاقه ی هر چه تمام تر به خودش چسبیده و دور خودش می گردد.
"مقتصد"؛ یعنی کسانی که میانه رو هستند، شیعیانی هستند که "یحوم حوم قلبه"؛ کسانی هستند که با شدت و حدت دور قلبشان می گردند.
و آن کسانی که "سابق بالخیرات" هستند، کسانی هستند که "حام یحوم ربه"؛ آنها کسانی هستند که با شدت و حدت و علاقه و رغبت دور پروردگارشان می گردند.(معانی الاخبار :10۴ از امام صادق علیه السلام)
نشانی امام علیه السلام در خود، و راه یافتن و داشتن او در آنجا: "یحوم حول قلبه".