محبّت اربعین، و اربعین محبّت

▪️محبّت اربعین، و اربعین محبّت

"محبّت"وقتى تشديد شد، تبديل به قربان صدقه مى شود؛ مى شود:"جانم حسين"، مى شود: "حبيبى يا حسين".
امّا وقتى باز هم شدّت پيدا كرد، زبانه هاى آتش محبّت از دل، سر را هم مى سوزاند؛ ذهن را هم مى سوزاند، وكلمات هم مى سوزند، بعد مى شود پيكرهاى گُر گرفته، افتاده بر مزار پدر؛ كه هيچ كلمه اى به جز محبّت-نه لفظ، بلكه معنا وحقيقت آن- براى او نمانده است. اى كاش، آن چنان بودن!

آنانى كه عاشورا، كنار امام حسين عليه السّلام، ودر اربعين روى مزار مطهّر او بودند، زيارتنامه كه نمى خواندند؛ حتّى درد دل كه نمى كردند؛ قربان صدقه نمى رفتند؛ در آتش معرفت ومحبّت امام حسين عليه السّلام سوخته بودندو شده بودند "جانم حسين"،"حبيبى يا حسين". اى كاش آن چنان بودن!