بعداز عاشورا،ودر هواى كربلا
"عشق" محبتي ست كه خانه دل را خراب و آنرا از غير خالي مي كند،
"عشق" هر چه باشد، فقط در کربلاست.
"عشق" کاری می کند که مسلمان چه قبل از کربلا و چه در کربلا، مسلم و مسلم می شود؛ آدم و نوح و موسی و عیسی می شود؛ زیارت وارث می شود؛ وارث می شود؛ هرچه او خواهد همان می شود؛ جانم حسین می شود؛حرِ حبيب مى شود؛حبيبِ حر مى شود؛ناز دانه طفل شير خواره شده از غم فراق گريه مى كند،ويا خانم حضرت رقيه شده،ازدردفراق مى ميرد؛ "عشق" حسینِ جان است؛ چون جانش حسین است؛ "حسین" صد و بیست و چهار هزار بار عشق است! الله اکبر.
