امام سجاد عليه السلام فرمودند:
إنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللّهِ تَبارَكَ وتَعالى لَمَنزِلَةً يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهَداءِ يَومَ القِيامَةِ.
عبّاس در نزد خداوند متعال ، چنان منزلتى دارد كه در روز قيامت ، همه شهيدان به آن غبطه مى خورند.
(الخصال: ص۶۸ ح ۱۰۱)
١- روح که عامل حیات است به فرمایش امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با خون در بدن جریان دارد. (نهج البلاغه: نامه ١٠)
٢- خون در برگشتن به قلب در تلاقی بین دهلیزها و بطن تصفیه و پاک شده و برگشته و در بدن توزیع می شود.
٣- مُهجه آن خون صاف و پاکیزه است که عاری از آلودگی ها و حامل حیات در شخص است.
٤- پس آنکه بذل مُهجه براي امام حسين می کند، جان خود را برای او قرار داده؛ لذا می شود جانم حسین.
٥- حال اگر امام حسین علیه السّلام بر بالين برادر می فرماید :«وا مُهجة قلباه»؛ (مهیج الاحزان: ٤٠٤) یعنی: جانم عباس!!!
و این حقیقت همان مرتبه ای است که امام سجاد علیه السّلام فرمودند: بدرستي كه براي عباس نزد خداي عزوجل منزلتي هست كه يغبطه بها جميع الشهدا يوم القيامه؛ يعني همه شهدا روز قيامت بر آن غبطه مي خورند. يعني جاي ايشان، جان امام حسين عليه السلام است كه بالاتر از آن جايي نيست.
قمر بني هاشم عليه السلام باب ورود به آسمان و ملکوت کربلاست.
