رفتن به زیارت سیّدالشهدا و روضه خوانی کربلا در واقع، تلاش برای جلب عنايت امام حسين عليه السّلام، و حاضر شدن در ولايت ايشان است.
در مجموعه ی واقعه ی کربلا هر کدام از شهدا و اسرا راهی به حقیقت سيّدالشهدا هستند؛ یعنی : اگر شما در ساحت مقدّس قمر بنی هاشم صلوات الله علیه بایستید از همان جا راهی به آن ملکوت است، ساحت مقدّس خانم حضرت زینب سلام الله علیها نیز یک راه است و ساحت مقدّس حضرت علی اصغر و نيز هر كدام از اهلبيت آن حضرت و اصحاب ايشان ، هر کدام راهى براى اتّصال به ايشانند؛ چون متّصل به ايشانند؛ ولی کوتاه ترین و نزدیک ترین راه در آن مجموعه، خانم حضرت رقیّه سلام الله عليها است. و راه پيمودن هر كدام از اين راهها ، حاضر داشتن هر كدام كه برايتان دل آرامتر است، در درون خود، و سپس نگهداشتن ايشان، و به جا آوردن عبادات، و اعمال صالحه وحتّى اعمال عادى با ايشان؛ خصوصاََ گريستن براى امام حسين عليه السّلام و زيارت ايشان؛ يعنى: زندگى كردن با او، براى زندگى داشتن در وليّ او؛ وجود مبارك و مطهّر و مقدّس سيّدالشهداء عليه السّلام.
