"بیعت" صادقانه با وجود مبارک امام علیه السلام؛ یعنی جان فروختن و جانان خریدن، جان کلام و خلاصه ی مرام دین الهی است. حال - بعضاً - عقل حکم می کند و دل نیز آن را می طلبد، پس آدم پا پیش می گذارد. ولی وقتی نیز هست که بی مصلحت اندیشی و ملاحظه ی اغیار دل با همه ی عاطفه و محبت چنین می‌کند؛ با ناله و تمنا و گریه عرض می کند: "بابی انت و امّی و نفسی و مالی و ولدی" و این یعنی: عباس، حبیب، زهیر، مسلم، بریر، عابس، شوذب، غلام سیاه، و خلاصه؛ یعنی: طفل شیرخواره و گریه ی آن؛ و این یعنی: زهی سعادت! ؛ یعنی: حسین! حسین! و باز هم حسین! ؛ یعنی: ديوانه باشم اگر دیوانه ی تو نباشم يا حسین!
یعنی: یا حسین!
خاک سیه بر سر آن کز دم تو تازه نشد
یا همگی رنگ شود یا همه افسانه شود
