عبد السلام بن صالح هروى نقل مي‌كند در آخرين جمعه ماه شعبان، خدمت امام رضا(علیه السلام) رسيدم، آن حضرت به من فرمودند:
اى اباصلت! بيشتر ماه شعبان گذشته است و اين، آخرين جمعه از آن است. پس در آنچه از آن مانده، كوتاهى هايت را در آنچه گذشته است، جبران كن. به كارى روى آور كه برايت مفيد باشد و آنچه را بيهوده است و به تو مربوط نيست، وا گذار.
زياد دعا و استغفار و تلاوت قرآن داشته باش و از گناهانت به درگاه خدا توبه كن، تا در حالى ماه خدا سوى تو آيد كه براى خدا خالص شده باشى.
هيچ امانتى را بر عهده خويش باقى نگذار، مگر آن كه ادا كرده باشى؛ و هيچ كينه اى را در دلت نسبت به مؤمنى نگاه مدار، مگر آن كه از دل به در آورده باشى؛ و هيچ گناهى را كه مرتكب مى شدى، مگذار ، مگر اين كه از آن، دست برداشته باشى.
خدا را داشته باشید، و در نهان و آشكار كارت، بر او توكّل كن «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً ؛ و هر كس بر خدا توكّل كند، او برايش بس است. خداوند، فرمان خويش را پيش خواهد برد. به يقين، خداوند براى هر چيزى اندازه اى قرار داده است».
و در باقى مانده اين ماه، زياد بگو:
«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْه»؛ (خدايا! اگر ما را در آنچه از شعبان گذشته است، نيامرزيده اى، پس ما را در باقيمانده آن ببخشاي).
همانا خداوند متعال، در اين ماه به احترام ماه رمضان، بندگان بسيارى را [از آتش] آزاد مى كند.
(عيون أخبار الرضا عليه السلام، ۲: ۵۱)
