«در برخی از کتابهای دعا آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
در شب نیمه شعبان خوابیده بودم که جبرئیل آمد و گفت:
ای محمّد! آیا در این شب می خوابی؟
گفتم:مگر امشب چه شبی است؟
گفت:نیمه شعبان! برخیز! پس مرا این سان بیدار کرد و با خود به بقیع برد و گفت:
سرت را بلند کن که امشب، درهای آسمان گشوده می گردد و در نتیجه درهای رحمت، خشنودی، آمرزش، تفضّل، توبه ، نعمت، بخشش و نیکی در آن گشاده می گردد و خداوند در آن به شماره مو و پشم چارپایان، بندگان را آتش جهنم آزاد می کند و سر آمد عمر انسانها را در آن استوار می سازد و روزیهای همگان را تا سال آینده تعمیم می کند و همه رخدادهای سال آینده در این شب نازل می گردد»
اقبال الاعمال ، ص893-894
