و این مطلب در واقع عین همان فرمایش ایشان است که به عنوان جان کلام رسالت خودشان به امر خدای متعال در غدیر خم فرمودند: "من کنت مولاه فهذا علی مولاه" (تفسیر قمی1: 17۴ و تفسیر فرات: ۵7۴)؛ به هر کسی که من ولایت دارم، به هر کسی که من اولویت دارم -که بر همه خلایق ایشان اولویت دارند- این "علی" است که اولویت دارد.
مقام نورانی رسول الله حقیقتی بلاتعین است؛ آن مقام مقامی نیست که محمّد بن عبدالله صلی الله علیه وآله و سلم بوده باشد؛ بلکه آن فقط یک حقیقت نورانی است که خدای متعال آن را برای خودش نشانه قرار داده است؛ "الله"، یا "هوالله"، یا "کلمةالله".
حالا! امیرالمؤمنین صلوات الله علیه باطن و نفس نفیس ایشان هستند؛ پس "کلمةالله" مقام نورانی امیرالمؤمنین است؛ یعنی مقام بلاتعین امیرالمؤمنین، نشانه از خدای متعال است.
عین همین مطلب هست در مورد "لا اله الا الله"؛ به چه دلیل؟
فرمایش امام رضا علیه السلام است که از قول خدای متعال یک بار فرمودند: "لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی" (عیون اخبار الرضا 2: 13۵)، و بار دیگر فرمودند: "ولایة علی بن ابی طالب حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی" (عیون اخبار الرضا 2: 13۶)؛ از آنجا که دو چیز مساوی با یک چیز خودشان با هم مساوی هستند؛ پس حقیقت"لا اله الا الله" و حقیقت ولایت علی بن ابی طالب یکی هستند؛ یعنی:
ولایت علی بن ابی طالب؛ مقام نورانی امیرالمؤمنین (که بر همگان، الا خدای متعال و رسولش اولویت دارد) قلعه محکم من است که هر کسی در آن وارد شود از عذاب من در امان خواهد بود.
عین همین استدلال ها هست در مورد "کلمةالتقوی"؛ اگر به ذیل آیاتی نظیر: "وألزمهم کلمةالتقوی" (فتح: 2۶) در تفاسیر روایی مراجعه کنید خواهید دید فرموده اند: منظور از "کلمةالتقوی" ولایت امیرالمؤمنین است؛ یعنی: آن مقام نورانی که آنجا جز ذکر خدای متعال و توجه به خدای متعال و مراقبت از خدای متعال چیز دیگری نیست، آن مقام نورانی امیرالمؤمنین است.
در روایات متعددی فرموده اند: حقیقت "ایمان"، حقیقت "اسلام"، امیرالمؤمنین هستند و این یعنی: آن حقیقتی که وقتی کسی آن را شناخت می فهمد که آنجا جز اطاعت از خدای متعال، جز مراقبت از خدای متعال، جز تسلیم بودن به خدای متعال چیز دیگری نیست؛ همه اینها مقام نورانی امیرالمؤمنین است.
مقام منیع و وجود شریف و مقدس و مطهر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم دو بار جانانه جلوه کرده اند: یک بار در شب مبعث و یک بار در غدیر.
