عبارات و کلمات، در واقع از نقطه و خط تشکیل شده اند؛ حالا! فرموده اند:
نقطه من هستم؛ یعنی: همان نقطه ی تحت باء که به تنهایی همه ی قرآن را واجد است.
خط من هستم؛ یعنی: باء بدون نقطه، خط است، یک پاره خط است، آن خط هم من هستم.
آن وقت تمام قرآن، از ابتدا تا انتها از همین نقطه و خط تشکیل شده است؛ لذا:
" أنا النقطة، أنا الخط، أنا النقطة و الخط"؛ یعنی: من آن ظرفی هستم که باطن من قرآن است و لذا از ناحیه ی مقدسه ی من است که در واقع قرآن جلوه می کند؛ معانی آن، معارف آن، معالم آن.
ادامه دارد...
